Είμαστε εργαζόμενοι, δεν είμαστε παιδιά

Τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου, 2008, πραγματοποιήθηκε στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ η εκδήλωση της «Πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση σωματείου μισθωτών στα ΜΜΕ». Η εισήγηση έγινε από τον Γιάννη Ανδρουλιδάκη (μέλος της Πρωτοβουλίας), ο οποίος παρέθεσε μικρό ιστορικό αυτής, τους λόγους για τους οποίους συστάθηκε, αλλά και σύντομη ανάλυση των στοχεύσεων. Το λόγο στη συνέχεια πήραν ο Γιάννης Κουζής (επιστημονικός συνεργάτης της ΓΣΕΕ) και ο Κώστας Παπαδάκης (δικηγόρος), οι οποίοι ανέφεραν πολύ σημαντικά στοιχεία για το εργασιακό καθεστώς στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αναφέρθηκαν στο νομικό καθεστώς της διάκρισης εξαρτημένης και μη εργασίας, κατέθεσαν την άποψή τους για τους αυξανόμενους αριθμούς επισφαλώς εργαζόμενων και τέλος επικρότησαν την προσπάθεια συγκρότησης σωματείου, οργανωμένου από εκείνους ακριβώς τους εργαζόμενους (επισφαλείς), οι οποίοι είναι για τα επίσημα συνδικάτα φαντάσματα.

Στη συνέχεια το λόγο πήραν μέλη αριστερών παρατάξεων της ΕΣΗΕΑ, οι οποίοι ελαφρώς φορτισμένοι «νουθέτησαν» (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) τα μέλη της Πρωτοβουλίας να μην προχωρήσουν στη σύσταση σωματείου. Αποδόθηκε έμμεσα και άμεσα ευθύνη στην Πρωτοβουλία για διάσπαση της εργατικής ενότητας. Φυσικά όλα τα επιχειρήματα(;;) απαντήθηκαν από τα μέλη της Πρωτοβουλίας. Τα ακόλουθα είναι προσωπικές θέσεις:

Αγαπητοί μας πατερούληδες στην ΕΣΗΕΑ,

Α) Η κίνηση για τη σύσταση του συγκεκριμένου σωματείου επ’ ουδενί δεν επιθυμεί τη διάσπαση των εργαζομένων, αλλά τουναντίον τη συσπείρωσή τους. Επιθυμεί τη συσπείρωση αυτών που το αγαπημένο μας συνδικάτο (ΕΣΗΕΑ), έχει τόσα χρόνια πετάξει στον κάλαθο τον αχρήστων, εντάσσοντας παράλληλα με περηφάνια στους κόλπους του, τους επίσης αγαπημένους μας εργοδότες…

Β) Επιθυμεί τη συσπείρωση αυτών που τόσα χρόνια ψάχνουν τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους αλλά, ω του θαύματος, είναι άφαντοι. Είναι άφαντοι στη διεκδίκηση καλύτερων εργασιακών σχέσεων, είναι άφαντοι στην απεργιακή κάλυψη και είναι άφαντοι στις απολύσεις. Γιατί μπορεί εμείς να είμαστε «κρυφοί» εργαζόμενοι, αλλά εσείς είστε φαντάσματα...

Γ) Επιδιώκει τη συσπείρωση εκείνων των εργαζόμενων, όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι έχουν κοινό εργοδότη και τα όποια κλαδικά σωματεία είτε δεν τους καλύπτουν, είτε δε θέλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να ενταχθούν. Ενιαίο Συνδικάτο Τύπου, αυτή είναι η προοπτική. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι ανώτερη φυλή, είναι εργαζόμενοι εξίσου βαλλόμενοι και με ίσα δικαιώματα, με όλους τους εργαζόμενους στη γαλέρα των ΜΜΕ. Το ότι εσείς κωφεύετε διόλου μας απασχολεί πλέον…

Δ) Στις 13/02/2008 έχει κηρυχθεί γενική απεργία. Κινδυνολογήσατε, λέγοντας ότι διασπάμε την ενιαία κάθοδο στην πορεία. Ε λοιπόν, δε θέλουμε ενιαία πορεία με το Σόμπολο, τον Τσαλαπάτη κ.α., δε θέλουμε να συμπορευτούμε με τα αφεντικά μας και δε θέλουμε ακόμη μία μέρα να φάμε στη μάπα τους γκλαμουράτους δημοσιογράφους. Δεν έχουμε τις ίδιες ανάγκες, δεν παλεύουμε για τα ίδια πράγματα, είμαστε απέναντί τους.
Αν εσείς έχετε επιλέξει τη συμπόρευση καλώς πράττετε…

Ε) Μας προτείνατε να κάνουμε σωματειακή επιτροπή (λέξεις εύηχες και ευφάνταστες). Μας προτείνατε δηλαδή να μην συνδικαλιστούμε και να περιμένουμε ευλαβικά την ώρα που η «Αγία» ΕΣΗΕΑ θα ανοίξει τις πύλες της. Μα εμείς νομίζαμε πως το συνδικάτο είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟ να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Μάλλον νομίζαμε λάθος. Η λύση είναι απλή: αφού δεν μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς…

ΣΤ) Μας είπατε, τέλος, ότι οι συσχετισμοί στην ΕΣΗΕΑ, μπορούν να αλλάξουν με 20 ψήφους, όλως τυχαίως ακριβώς (συν ένας) όσοι άνθρωποι χρειάζονται για να συστήσουν ένα σωματείο. Το επαναλαμβάνουμε γιατί μάλλον δε μας ακούτε…
Η ΕΣΗΕΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ, ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΕΣ ΔΕΛΤΙΟ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, ΤΟΥΣ ΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ-ΑΜΙΣΘΟΥΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΑΥΡΑ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ. ΔΕ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ…

Ζ) Είναι γνωστό ότι εργοδότες και διευθυντές, ψηφοφόροι προοδευτικών (όπως αναφέρατε) παρατάξεων στους κόλπους της ΕΣΗΕΑ, αρνούνται το μισθολόγιο, διατηρώντας μαύρους, ανασφάλιστους και με δελτίο παροχής υπηρεσιών εργαζόμενους, ενώ αυτοί καλύπτουν πάγιες και εξαρτημένες ανάγκες.

Σας αντιστρέφουμε λοιπόν το επιχείρημά σας. Εάν πραγματικά σας απασχολούν όλοι ο εργαζόμενοι στον Τύπο και δεν επιθυμείτε τη διάσπαση των εργαζομένων, ελάτε σε ευθεία ρήξη με τη συντήρηση μέσα στην ΕΣΗΕΑ, προτάξτε ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ το αίτημα για Ενιαίο Συνδικάτο Τύπου και εν ευθέτω χρόνο, όταν και θα δημιουργηθεί το σωματείο μας, η πόρτα είναι ανοιχτή για όλους…

Φυσικά δεν επιθυμούμε να τσουβαλιάσουμε τα πάντα και τους πάντες, φυσικά σεβόμαστε και πιστεύουμε ότι υπάρχουν αγνοί αγωνιστές και αξιοπρεπείς άνθρωποι μέσα στην ΕΣΗΕΑ. Ας δείξουν λοιπόν την αλληλεγγύη τους και ας μην κινδυνολογούν. Βαρεθήκαμε…

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 13/02

Α.Κ. (παρευρισκόμενος στη χτεσινή εκδήλωση)

Το κείμενο εκφράζει τον υπογράφον και όχι απαραίτητα τους "Νέους Εργαζόμενους στη Βιομηχανία ΜΜΕ" ή την "Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Σωματείου Εργαζομένων στα ΜΜΕ".