Η είδηση της απόλυσης του Γιάννη Κωστάκη, δημοσιογράφου επί 15 συναπτά έτη στον Ριζοσπάστη, προκάλεσε φυσικά τη χλεύη προς τα «κομμουνιστικά» αφεντικά του, που διεκδικούν καθημερινά το μονοπώλιο των πραγματικών υπερασπιστών των εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτή όμως ήταν δεδομένη, αφού το οξύμωρο μιας απόλυσης σε αριστερή εφημερίδα - με αιτιολογία μάλιστα που θα ζήλευε ακόμη και ο Βγενόπουλος- βγάζει μάτι χωρίς άλλες εξηγήσεις ή αναφορές στις ιδιαίτερες, προσωπικές πτυχές της υπόθεσης
Εκείνο που πραγματικά προκαλεί αηδία είναι η εκκωφαντική σιωπή για την απόλυση όλων των συνδικαλιστικών παρατάξεων, ακόμη και εκείνης της αριστερής Συσπείρωσης, που πρωτοστατεί όταν παραβιάζονται τα εργασιακά δικαιώματα στα άλλα μαγαζιά. Η ανίερη συμμαχία είναι πασίδηλη-σε κάθε εχέφρονα νου- μεταξύ των εργατοπατέρων, οι οποίοι, ενώ τις 364 ημέρες του χρόνου "παλεύουν" ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα στα ΜΜΕ, την ημέρα της απόλυσης του Γ. Κωστάκη δεν βρήκαν να ψελλίσουν ούτε μία κουβέντα….Και καλά, από την πλευρά των Σομπολοτσαλαπάτηδων δεν είναι πρωτοφανές να κλείνουν τα μάτια μπροστά σε μια απόλυση. Αλλά και οι αριστερές πρωτοπορίες, τσιμουδιά;;;
Η στάση των αριστερών συνδικαλιστών, που ποιούνται την νήσσαν, τους εκθέτει ακόμη και στους υποστηρικτές των παρατάξεών τους και συγχρόνως αποκαλύπτει σε όλο τους το μέγεθος τις μικροπολιτικές, παραταξιακές λογικές που επιβάλουν τη σιγή για την απόλυση ενός εργαζόμενου. Και μάλιστα από ένα αριστερό αφεντικό, το οποίο το προηγούμενο διάστημα είχε επιβάλει τρίμηνη παύση μισθού (!!) σε άλλο εργαζόμενό του…. (οι καπιταλιστές εργοδότες θα παίρνουν σίγουρα μαθήματα….).
Αυτά φυσικά είναι γνωστά στους παροικούντες την ΕΣΗΕΑ, όμως γιατί να διαλύσουν τη λυκο-φιλία τους ο Τρίμης με τον Ράμμο; Για έναν Κωστάκη; Αυτά είναι «δώρα» που πάντα ανταλλάσσονται ή επιστρέφονται εν ευθέτω χρόνω….
Οι επαγγελματίες συνδικαλιστές ας μην μας κατηγορήσουν για «ανοίκεια, αήθη επίθεση». Καλό θα ήταν να κρατήσουν το σάλιο τους για τους υπόλοιπους συναδέλφους μας, όταν έρθει η ώρα να εξηγήσουν με ποιο τρόπο οι πολιτικές αρχές πάνε περίπατο στο βωμό του παραταξιακού, μικροπολιτικού συμφέροντος….
ΥΣ 1: Αναμένουμε με αγωνία την επόμενη φορά που ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Παν. Ράμμος θα εμφανιστεί ξανά σε κάποιο από τα πανεπιστημιακά τμήματα δημοσιογραφίας για να δώσει συμβουλές με ποιο τρόπο πρέπει να αγωνίζονται οι μελλοντικοί, νέοι δημοσιογράφοι
ΥΣ 2: Πού είναι αλήθεια το Αριστερό ΜΜΕτωπο και οι FINANCIAL CRIMES; Χάθηκε μέσα στον ορυμαγδό των ειδήσεων και των πληροφοριών η ανακοίνωσή τους για την απόλυση ή μήπως δεν εξεδόθη καν;
Παρακάτω, παρατίθεται αυτούσια η επιστολή-καταγγελία του Γ. Κωστάκη προς την ΕΣΗΕΑ:
Την Δευτέρα, 29 Σεπτέμβρη, με κάλεσε ο συνάδελφος Παύλος Αλέπης, αρχισυντάκτης της εφημερίδας ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ όπου εργάζομαι σχεδόν 15 χρόνια (14 χρόνια και 9 μήνες για την ακρίβεια) προκειμένου να μου ανακοινώσει την «λήξη της συνεργασίας μας», όπως χαρακτηριστικά μου είπε. Ισχυρίστηκε ότι το τελευταίο διάστημα, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, η Συντακτική Επιτροπή (ΣΕ), ασχολείται μαζί μου. Πρόσθεσε ότι η ανοχή που έδειξε η εφημερίδα σε μένα ήταν ανεπίτρεπτη και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επαναληφθεί στο μέλλον για κανένα άλλο εργαζόμενο. Το ρεπορτάζ την ευθύνη του οποίου τα τελευταία χρόνια είχα ήταν το Δικαστικό. Εξεπλάγην επειδή ποτέ στο παρελθόν δεν μου είχε γίνει κάποια παρατήρηση σχετικά με την εργασία μου και φυσικά ουδέποτε είχα κληθεί από τη ΣΕ όταν γινόταν συζήτηση για μένα προκειμένου να εκθέσω την δική μου άποψη στο υπό συζήτηση θέμα. Στην ΣΕ δεν κλήθηκα καν όταν συζητήθηκε η απόλυσή μου, 4 χρόνια πριν πάρω σύνταξη και ενώ για πάνω από 10 χρόνια πάσχω από στεφανιαία νόσο, γεγονότα γνωστά σε όλα τα μέλη της ΣΕ.
Ως αφορμή της απόλυσή μου αναφέρθηκε το ότι δεν είχα δώσει στην εφημερίδα την είδηση της κήρυξης από το δικαστήριο καταχρηστικής της απεργίας των τελωνιακών. Η επίκληση αυτού του λόγου είναι προσχηματική και θα εξηγήσω αμέσως γιατί το λέω.
Στις 25 Σεπτέμβρη η κυβέρνηση προσέφυγε στη Δικαιοσύνη προκειμένου να κηρυχθεί η απεργία παράνομη και καταχρηστική. Η εκδίκαση της προσφυγής έγινε το απόγευμα της ίδιας μέρας, κάτι για το οποίο από το μεσημέρι είχα ενημερώσει τον προϊστάμενο του τμήματός μου συνάδελφο Κώστα Πασακυριάκο μαζί με τα άλλα υπό εξέλιξη θέματα του τρέχοντος ρεπορτάζ. Το ρεπορτάζ της εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων το έστειλα στον υπεύθυνο του εργατικού ρεπορτάζ συνάδελφο Περικλή Κουρμούλη, κατά τις οκτώ με εννέα το βράδυ με την προφορική επισήμανση (που ανέφερα και στο ρεπορτάζ) ότι η απόφαση θα εκδίδετο αργά το βράδυ ή το πρωί της επόμενης μέρας και εγώ θα παρέμενα στο χώρο των δικαστηρίων μέχρι να κλείσουν. Επισήμανση περιττή αφού ούτως ή άλλως την ενημέρωση της εφημερίδας για τέτοιας φύσης δικαστικές αποφάσεις όταν τα δικαστήρια έχουν κλείσει την έχει το εργατικό ρεπορτάζ που τις πληροφορείται από τους συνδικαλιστές στους οποίους κοινοποιείται από τους δικηγόρους. Σημειωτέον ότι το συνδικαλιστικό όργανο των τελωνιακών ήταν σε συνεδρίαση από το μεσημέρι και περίμενε την απόφαση του δικαστηρίου προκειμένου να αποφασίσει για το αν θα συνεχίσει ή αναστείλει την απεργία. Την επομένη μέρα το απόγευμα, μου τηλεφώνησε ο συνάδελφος Πασακυριάκος για να με ρωτήσει τον λόγο που δεν είχα ενημερώσει την εφημερίδα για την δικαστική απόφαση, προσθέτοντας ότι ο ίδιος την είχε μάθει από τηλεοπτικό Δελτίο Ειδήσεων στη μία το πρωί και αμέσως ήρθε σε επαφή τόσο με τον συνάδελφο Κουρμούλη, όσο και με τον συνάδελφο Βασίλη Αμπελογιάννη, επίσης μέλος της ΣΕ, που το βράδυ εκείνο είχε βάρδια.
Όπως μου είπε και οι τρεις με αναζήτησαν στο κινητό μου τηλέφωνο, που όπως ισχυρίστηκαν ήταν απενεργοποιημένο. Το ότι είχα το κινητό μου τηλέφωνο κλειστό δεν αληθεύει, εξάλλου αν ήθελαν μπορούσαν να με καλέσουν στο σταθερό. Το κύριο όμως είναι άλλο. Ανεξάρτητα του αν είχα (που δεν είχα) εγώ ή κάποιος άλλος την υποχρέωση της ενημέρωσης της εφημερίδας για την απόφαση του δικαστηρίου, αφού τρία μέλη της ΣΕ την είχαν μάθει γιατί δεν την δημοσίευσαν; Στην ερώτηση του συνάδελφου Πασακυριάκου η απάντησή μου ήταν ότι είχα πει στον συνάδελφο Κουρμούλη πως θα μείνω στα δικαστήρια μέχρι να κλείσουν, προσθέτοντας πως δεν είναι οι δικαστικοί συντάκτες αυτοί που μαθαίνουν την απόφαση δικαστηρίων περί ασφαλιστικών μέτρων όταν τα δικαστήρια έχουν κλείσει. Οι αποφάσεις δεν ανακοινώνονται από την έδρα, αλλά κοινοποιούνται στους διαδίκους από τους δικηγόρους. Κάτι βέβαια που πρέπει να ήταν ήδη γνωστό στο συνάδελφο Πασακυριάκο από την πείρα του. «Σου έκανα μια σαφή ερώτηση, μου έδωσες μια σαφή απάντηση. Θα τα πούμε την Δευτέρα», μου είπε και έκλεισε το τηλέφωνο. Μετά το τηλεφώνημα του συνάδελφου Πασακυριάκου τηλεφώνησα στον συνάδελφο Κουρμούλη ο οποίος σε μένα παραδέχτηκε το ότι του είπα πως θα παραμείνω στα δικαστήρια μέχρι να κλείσουν. Όταν τον ρώτησα γιατί με εγκαλεί ο συνάδελφος Πασακυριάκος, η απάντηση ήταν: «Η εφημερίδα δεν είχε μια είδηση που είχαν όλες οι άλλες. Αφού δεν φταίω εγώ, αφού δεν φταίει ο … (μου είπε το όνομα συναδέλφου του εργατικού ρεπορτάζ) τότε εσύ φταις. Λογικό δεν είναι;». Για το αν η ευθύνη της ενημέρωσης της εφημερίδας για δικαστικές αποφάσεις τέτοιου είδους, που εκδίδονται όταν τα δικαστήρια δεν λειτουργούν, είναι ή δεν είναι δική μου θα φανεί και από στοιχεία που θα προσκομίσω κατά την συνεδρίασητ ου ΔΣ της Ένωσης μας.. Από τα πραγματικά περιστατικά που αναφέρω προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ο λόγος που επικαλείται η εφημερίδα σαν αιτία απόλυσής μου είναι προσχηματικός.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σας πληροφορώ επίσης ότι ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος της εφημερίδας, συνάδελφος Ανδρέας Σακαρέλος, αν και η απόλυσή μου έγινε στις 30 Σεπτέμβρη, παραμονή της απεργίας μας για το Ασφαλιστικό, δεν είχε ενημερώσει την Ένωση έως σήμερα 2 Οκτώβρη, και πώς να το κάνει άλλωστε, αφού σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε σήμερα, με δική μου πρωτοβουλία, μου είπε ότι συμφωνεί με την απόλυσή μου!
Συναδελφικά
Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου