1 ΜΑΗ 2008 122 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη ματοβαμμένη Πρωτομαγιά του Σικάγου αλλά το 8ώρο εδώ και χρόνια έχει μπει στην προκρούστεια κλίνη της αγοράς και έχει γίνει ελαστικό. Οι συνθήκες που βιώνουμε όλοι εργαζόμενοι και όλες οι εργαζόμενες στη χώρα μας επιδεινώνονται συνεχώς με τις απολύσεις, την ανεργία, την ακρίβεια, τους μισθούς πείνας των συλλογικών συμβάσεων, την περικοπή των κεκτημένων κοινωνικών παροχών, την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Το κοινό ανάμεσα σ όλα αυτά είναι η ασυδοσία, η απληστία, η βαρβαρότητα του κεφαλαίου. Είναι η λειτουργία των εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής. Είναι η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το μόνο εμπόρευμα που είναι σε διατίμηση, το μόνο εμπόρευμα που η τιμή του συνεχώς πέφτει, ενώ η αξία του μεγαλώνει, είναι η εργατική μας δύναμη. Μόνο το μεροκάματο είναι σε διατίμηση και όχι μόνο δεν ακολουθεί αλλά χάνει συνεχώς έδαφός σε σχέση με τα άλλα εμπορεύματα.
Σ αυτό έβαλαν το χεράκι τους πολλοί: οι κυβερνήσεις, σοσιαλιστικές ή σεμνές και ταπεινές, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στη ΓΣΕΕ που υπογράφουν εξευτελιστικές συμβάσεις, οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι τραπεζίτες, που ολοένα ζητούν και περισσότερα.
Όλα αυτά μένουν έξω από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, από τις κραυγές που ακούγονται από δώ και από εκεί. Καταγγέλλεται η Κυβέρνηση, μένει στο απυρόβλητο ο καπιταλισμός. Καταγγέλλονται οι βιομήχανοι, μένει στο απυρόβλητο το πολιτικό σύστημα. Οι έννοιες που στηρίζουν την ένταση της εκμετάλλευσης, έννοιες όπως «αύξηση της παραγωγικότητας», «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας», «δημοσιονομική προσαρμογή», «μεταρρυθμίσεις» κ.λπ. εξακολουθούν να θεωρούνται ιερά και όσια, τα οποία ουδείς πρέπει να παραβιάσει.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία φωνάζει δήθεν για την ακολουθούμενη πολιτική και την ίδια στιγμή πολιτεύεται σαν υπεύθυνη θεσμική δύναμη ξεπουλώντας τον αγώνα για το ασφαλιστικό. Βάζει πλάτη για να περάσουν όλα τα αντεργατικά μέτρα και στέλνει τον κόσμο σπίτι του. Όσο για το ΠΑΜΕ αδυνατεί να εκφράσει τις αγωνίες και τις ανάγκες για ένα άλλο κίνημα, καθώς αρνείται κάθε μορφή κοινής δράσης με άλλα σωματεία, αντιμετωπίζει τις κινητοποιήσεις ως μοχλό πολιτικής καταγραφής και εκλογικής ενίσχυσης.
Αλλά ποιος τους έδωσε το δικαίωμα; Ποιος τους έλυσε τα χέρια; Ποιος τους άφησε ανενόχλητους να διαπραγματεύονται τον ιδρώτα μας και τη δυνατότητα μας να επιβιώνουμε; Να κόβουν και να ράβουν τις ανάγκες μας; Να πλαστικοποιούν τα όνειρα μας;
Είναι καιρός, είναι ανάγκη επιτακτική, αυτό το σκηνικό ν αλλάξει. Είναι καιρός να βγούμε στο προσκήνιο. Αποφασιστικά, δυνατά, συλλογικά.
Να σφίξουμε τα χέρια, να υψώσουμε τις γροθιές μας, να διεκδικήσουμε το δίκιο μας. Γιατί εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο που συσσωρεύει αυτή η κοινωνία.
Είναι καιρός να σηκώσουμε τη σημαία της ταξικής πάλης, χωρίς μεσολαβητές, εργατοπατέρες, ειδικούς, επαγγελματίες του κράτους και της εκμετάλλευσης.
Αυτή η Πρωτομαγιά ας γίνει λοιπόν υπόθεση του καθενός και της καθεμίας από μας.
Να βάλουμε μπροστά την πάλη για:
- Πλήρη σταθερή δουλειά για όλους/ες με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη
- Άμεσες και ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς ώστε να ζούμε όλοι/ες αξιοπρεπώς από μια δουλειά.
- Την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της τελευταίας 15ετίας.
- Την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που ενισχύουν την ευελιξία των εργασιακών σχέσεων.
- Κατοχύρωση του δημόσιου και καθολικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος. Η ασφάλιση είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα.
- 35ώρο- 5μέρο- 7ώρο χωρίς μείωση των αποδοχών
- Την αποτροπή κάθε απόπειρας ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού.
- Κατοχύρωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος. Για τα ελλείμματα να πληρώσουν το κράτος και οι επιχειρήσεις που τα δημιούργησαν και πλουτίζουν απ αυτά.
- Όχι στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Να μειωθεί ο συνολικός εργάσιμος βίος. Ευνοϊκότεροι όροι για τις μητέρες και άλλα ευαίσθητα τμήματα του πληθυσμού.
-Την εφαρμογή και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών στους χώρους δουλειάς.
Από το Διοικητικό Συμβούλιο
ο πρόεδρος η γενική γραμματέας
Θράσος Αβραάμ Θάλεια Βουγδή
Η ανάρτηση κειμένων γίνεται κατ' επιλογή από τη συλλογικότητα "Νέοι Εργαζόμενοι στη Βιομηχανία των ΜΜΕ" χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνούμε απόλυτα με αυτά, αλλά θεωρούμε ότι αφορούν τους κοινωνικούς - ταξικούς αγώνες στο χώρο των ΜΜΕ ή και γενικότερα. Εάν οι φορείς των κειμένων δεν επιθυμούν τη δημοσίευση τους στο συγκεκριμένο ιστοχώρο, μπορούν να απευθυνθούν στην ηλεκτρονική διεύθυνση: nergmme@gmail.com γράφοντας τη λέξη διαγραφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου