Προκήρυξη

Η προκήρυξη που μοιράστηκε στην πορεία στις 27/11/2007

ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ – τώρα ΜΑΣ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ και ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ

Τώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ άνοιξε τα χαρτιά της για το ασφαλιστικό και μας ανακοίνωσε την κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων που θα προωθήσει τους επόμενους μήνες, ήρθε η ώρα να ξεκινήσει ο πραγματικός κοινωνικός διάλογος, ο μόνος διάλογος στον οποίο οι εργαζόμενοι έχουν συμφέρον να συμμετέχουν. Ο διάλογος στον δρόμο και τις συνελεύσεις ανάμεσα σε παλιούς και νέους εργαζόμενους στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, ο διάλογος μεταξύ των μόνιμων, ελαστικών και «μαύρων», ντόπιων και «ξένων» εργαζόμενων, που παράγουμε με τον ιδρώτα μας τον κοινωνικό πλούτο που κάθε μέρα τα αφεντικά μας κλέβουν.

Έχουμε την «τύχη» ν’ ανήκουμε σ’ εκείνο το επαγγελματικό σύνολο (εργαζόμενοι στα ΜΜΕ), με υγιή και πλεονεσματικά ταμεία, που σχεδιάζεται να συγχωνευτούν με άλλα υγιή ταμεία (ΤΣΜΕΔΕ-μηχανικών, ΤΣΑΥ-Υγειονομικών, Ταμείο Νομικών), προκειμένου να δίνουν το 10% των εσόδων τους και το 15% των αποθεματικών τους σε ταμεία με ελλείμματα. Ελλείμματα, που ενώ δημιουργήθηκαν εξαιτίας της καταλήστευσης των ταμείων και των χρεών κράτους και εργοδοτών προς αυτά, εντούτοις καλούνται οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να τα καλύψουν.

Μιλάμε από τη θέση των νέων εργαζόμενων στη βιομηχανία των ΜΜΕ, ηλικιακά δηλαδή από τη θέση εκείνων για το «καλό» των οποίων η κυβέρνηση επιχειρεί τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, κι επαγγελματικά, από τη θέση αυτών που υποτίθεται ότι ανήκουν στα «ρετιρέ» του εργασιακού καταμερισμού και οι οποίοι καλούνται να χάσουν μερικά «προνόμια» για το «καλό όλων». Και ενώ για κάποιους η συγχώνευση μπορεί να φαίνεται θεμιτή, οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στα ΜΜΕ απέχουν παρασάγκας από τη στερεοτυπική εικόνα και αντίληψη ότι το δημοσιογραφικό επάγγελμα ανήκει σε μια εργασιακή «ελίτ». Οι εργασιακές σχέσεις που επικρατούν στον Τύπο και τα ΜΜΕ (που δεν απασχολεί μόνο δημοσιογράφους, αλλά και τεχνικούς, γραφίστες, κούριερ κ.α.) δεν διαφέρουν σε πολλά από την κατάσταση που επικρατεί παντού. Η νεοφιλελεύθερη εργασιακή αναδιάρθρωση έχει δημιουργήσει εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, ένα κομμάτι μόνο των οποίων απολαμβάνει σταθερή εργασία και πλήρη ασφάλιση κι ένα ακόμη μικρότερο κομμάτι αμείβεται με παχυλούς μισθούς, λόγω των υπηρεσιών που προσφέρουν στα αφεντικά τους (μεγαλοδημοσιογράφοι ή ρουφιάνοι στην καθομιλουμένη). Όλοι οι υπόλοιποι δουλεύουν είτε τελείως απλήρωτοι κι ανασφάλιστοι (πχ, μαθητευόμενοι φοιτητές που κάνουν πρακτική άσκηση), είτε με ψίχουλα κι ανασφάλιστοι («μαύροι» εργαζόμενοι) είτε με ελαστικές σχέσεις σε δουλειά, μισθό κι ένσημα με το κομμάτι («μπλοκάκηδες»). Έχει δημιουργηθεί δηλαδή μια μεγάλη βιομηχανία ελαστικών και αναλώσιμων εργαζομένων, που εκτός των άλλων καλούνται να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν, αφού-και ειδικά για τους νέους εργαζόμενους-είναι αμφίβολο αν θα πάρουν ποτέ σύνταξη ή ακόμη και αν γίνει αυτό θα είναι σίγουρα πενιχρή.

Υπό αυτές τις συνθήκες και με την εισφοροδιαφυγή να οργιάζει, τα ταμεία μας είναι πλεονασματικά, καθώς πέρα από τους ασφαλισμένους εργαζόμενους που καταθέτουν έτσι κι αλλιώς κομμάτι του μισθού τους, υπάρχουν και άλλα έσοδα που προέρχονται από το λεγόμενο «αγγελιόσημο», ένα μερίδιο από τις διαφημίσεις που δημοσιεύονται. Σε απάντηση των αιτιάσεων περί συντεχνιακής υπεράσπισης αυτού, η πραγματικότητα φανερώνει ότι περισσότερο ωφελημένοι από τον «κοινωνικό πόρο» του αγγελιόσημου είναι οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, παρά οι εργαζόμενοι, καθώς χάρη σε αυτό οι πρώτοι αποδίδουν μια ισχνή εισφορά για την ασφάλιση των εργαζομένων. Μας βρίσκει κάθετα αντίθετους η προνομιακή διαχείριση αυτού μέσα στον ίδιο τον κλάδο, που συνοδεύει και την εικόνα της ερμητικά κλειστής ΕΣΗΕΑ, και προτείνουμε σαφώς να γίνει κτήμα όλων των εργαζομένων στον Τύπο και τα ΜΜΕ.

Η διάσπαση πάντως των εργαζομένων στα ΜΜΕ (χαρακτηριστικό είναι ότι στο Διασωματειακό συμμετέχουν 11 σωματεία) συνδέεται λιγότερο με οικονομικούς λόγους και περισσότερο με μια συγκεκριμένη πολιτική στόχευση των αφεντικών, αλλά και των συνδικαλιστικών ταγών των εργαζομένων που συναινούν στις επιλογές τους. Σε περίπτωση που ίσχυε το αυτονόητο, να έπαιρναν δηλαδή όλοι οι εργαζόμενοι κανονικό μισθό κι ένσημα, τα ταμεία μας θα ήταν υγιή με προϋπόθεση την ομαλή ροή και διαχείριση των εισφορών. Όμως, οι εργοδότες με αυτό τον τρόπο δεν θα έχαναν απλώς ένα σημαντικό μερίδιο από τα κέρδη τους, αλλά κυρίως θα είχαν πλέον να αντιμετωπίσουν αντί για ένα πολυδιασπασμένο εργατικό σύνολο, εργαζόμενους με κοινή ασφάλιση και κοινά συμφέροντα. Κατά συνέπεια και κοινούς αγώνες απέναντι στο όργιο εργοδοτικής ασυδοσίας που κυριαρχεί στον χώρο (π.χ., απολύσεις, καθυστερήσεις μισθών). Για την πολυδιάσπαση αυτή φέρει μεγάλη ευθύνη και η ΕΣΗΕΑ, η οποία κωφεύει απέναντι στο στοιχειώδες αίτημα του κλάδου για κοινές εργασιακές σχέσεις όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, αίτημα που κωδικοποιείται σήμερα στη δημιουργία ενός ενιαίου κλαδικού Ταμείου και κατ’ επέκταση ενός ενιαίου συνδικαλιστικού φορέα. Την ίδια στιγμή μάλιστα που η αγανάκτηση στους εργασιακούς χώρους φουντώνει, η ΕΣΗΕΑ αποφεύγει όχι μόνο να κάνει το στοιχειώδες όταν σε κατακλέβουν, την κήρυξη δηλαδή ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, αλλά αρνείται και την οποιαδήποτε συνεννόηση με τους εργαζόμενους των υπόλοιπων ταμείων που προορίζονται για συγχώνευση.

Αν θέλουμε η αντίδραση μας να είναι δυναμική και ουσιαστική δεν πρέπει να αφήσουμε τον αγώνα στα χέρια των γραφειοκρατών συνδικαλιστών. Ακόμη παραπέρα, επιβάλλεται να αφήσουμε στην άκρη το διαχωριστικό ιδεολόγημα του «λειτουργήματος», που μας κρατά διασπασμένους τόσο μέσα στον κλάδο, όσο και με όλα τα υπόλοιπα εργασιακά υποκείμενα που πλήττονται. Ο καθένας από τη θέση του κι όλοι μαζί να αγωνιστούμε ώστε όχι μόνο να πάρει η κυβέρνηση όλα τα μέτρα πίσω, αλλά και για να απαιτήσουμε αξιοπρεπή μισθό και δημόσια ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους, παλιούς και νέους. Ούτε ένα ευρώ να μην φύγει από την τσέπη μας, ούτε ένα λεπτό απλήρωτης κι ανασφάλιστης εργασίας. Ας αρχίσει ο διάλογος μας επιτέλους με οριζόντιες συνελεύσεις, με απεργίες διαρκείας και με μαζικές, μαχητικές διαδηλώσεις εκεί που θα κριθούν όλα. Στον δρόμο.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ-ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ

Νέοι (μισθωτοί και άμισθοι) εργαζόμενοι στη βιομηχανία των ΜΜΕ (mediaworkers.blogspot.com)